een schip verhalen..........deel I

In het begin...........
was er alleen water
en kwam het schip verhalen pas later.

Misschien denk je nu: wat bedoelt ze daar nu mee?
Als schipperskind gebruik je nu eenmaal taal der binnenvaart!
Digi-taal gezien dus the other site of me!, eigenlijk zou dat Side moeten zijn, maar dan kom je heel ergens anders terecht, alhoewel daar hebben ze ook een prachtig Agora-theather.Zoals jullie merken trek ik me weinig aan van de regels van het taalgebruik:

kofschip I
18de, 19de eeuws scheepstype. Vrachtschip met ronde vormen en kromme voorstevenbalk. Gepiekt voor- en achterschip. Vrij smal vlak. 100-300 ton groot. De grote koffen waren kielschepen en hadden vaak geen zwaarden. Het waren tweemasters met een grote mast en bezaan. De grote mast was vaak zowel langsscheeps als (gedeeltelijk ook) dwarsscheeps getuigd. Ze werden voor de grote binnen- en voor de buitenvaart gebruikt. Vaak voorzien van roef en paviljoen.
De kleinere van deze koffen hadden vaak een minder diepe kiel (slechts ca. 10 cm i.p.v. ca. 30 cm.) en beschikten wel over zwaarden.

kofschip II
De regel van 't kofschip kan worden gebruikt als er twijfel is over bijvoorbeeld 'Zij kruisten/kruisden de degens' en 'Zij hebben de degens gekruist/gekruisd.' Deze regel heeft dus betrekking op de spelling van de verleden tijd en die van het voltooid deelwoord.
Als je deze regels goed doorleest zie je al dat ze niet overeenkomen;
bij regel I is het altijd verleden tijd
bij regel II moet je dat zelf eerst uitzoeken!
regel I soms wapens,
bij regel II wel wapens......
en omdat ik thuis ben in Lelystad passen wij hier bij het Kofschip weer de oversteekregels toe, want die weg gaat weer richting Karveel wat onder regel I hoort ondanks dat dat in Lelystad tegenwoordige tijd is!

Terug naar het schip......
Het leven aan boord is duidelijk van een andere belevingswereld dan die van aan de wal.
Voor mij is het grootste verschil wel dat als je op een schip vaar je langs het landschap, terwijl met b.v. auto/trein beweeg je door het landschap, daarbij gaat het langzamer en ben je meer deel van de natuur om je heen. Je hebt net als een slak altijd je huis bij je [althans zo was dat vroeger], met elke dag een ander uitzicht. Aan de andere kant mis je als kind wel de verwondering van het dierenrijk rondom je huis.
Ik weet nog goed dat ik jaren geleden, ik woonde net in Lelystad zomer 1982 mijn 1ste woning met tuin, op mijn knieën in de tuin lag om de mieren te observeren. De buurman bekeek dit zo eens even en vroeg zich af of ik wel goed bij mijn hoofd was. Nog steeds kan ik genieten van zo'n slak die door een bosje bieslook kruipt.
De dieren waar wij aan boord wel last van hadden waren de ratten, we sliepen op het schip in het achteronder [[hier kom ik het bijwoord weer 2x tegen!?!] de slaapkamers onder het dek op het achterschip].Vlak daarbij zaten de kluisgaten waar de ankerkettingen doorliepen, die werden dan wel dichtgestopt met doeken, maar ik ging voor geen goud dan beneden slapen!

hier zie je links op hoogte van de spiegel [het driehoekje] het kluisgat

Mijn vader is hier druk bezig met het "signaal" te verven.Groen-wit-groen waren de kleuren waaraan de Damcoschepen waren te herkennen.

Soms denk ik: moet je toch eens nagaan het vroeger bij ons aan boord ging met boodschappen doen als je b.v. in de rijnhaven lag met het schip en je wou als schippersvrouw netjes de matjes kloppen als er weer eens schoonschip gemaakt werd, nou dan kwam er dus een parlevinker langs, het is een oude foto uit 1928 en om het plaatje rond te maken over het beeld van op een schip in de natuur, hier zie je diverse sleepschepen die net als ons schip de basaltstenen haalden in Duitsland en brachten naar een plek midden in de voormalige Zuiderzee waar jaren later Lelystad en Flevoland zou komen.
De link zuiderzee zou ik zeker even aanklikken: prachtige plaatjes bij de zang van Louis Davids, de tekst hieronder is door Sylvian Poons bekend geworden.

familieschrijfsel gevonden in onze ouden doos.........